این شکست نیست که ما از آن می ترسیم. این پیامدهای منفی دنبال کننده آن است که ما را تحت فشار قرار می دهد. این ترس می تواند منجر به کاهش عزت نفس، اجتناب از کارهای چالش برانگیز، بدبین بودن و حتی تقلب شود!

پنج مورد اصلی که افراد می ترسند شکست منجر به آن شود عبارت اند از:

✔️تجربه شرم و خجالت

✔️از بین رفتن تصوری که از خود داریم

✔️ترس از آینده

✔️ناراحت کردن افراد مهم زندگیمان

✔️از دست دادن محبوبیت

پس چگونه بر ترس از شکست غلبه کنیم؟ در اینجا هفت پیشنهاد وجود دارد:

⬅️شرمساری ممنوع

در جمع ها و گروه هایی حضور پیدا کنید که شکست خوردن در آن ها، خنده، تمسخر و خجالت به دنبال ندارد.

⬅️مشکل را مشخص کنید

فکر کنید که چه کاری می توانید انجام دهید تا وضعیت بهتر شود.

⬅️از اشتباهات خود درس بگیرید

شکست خورده ی واقعی کسی است که اشتباه کرده ولی به تجربه ای از آن رویداد دست نیافته است.

⬅️احساسات را به اشتراک بگذارید

با خانواده یا دوستان مورد اعتماد درباره ی احساسات خود صحبت کنید. همه ی ما حتما تجربه های مشابه داریم که به اشتراک گذاشتن آن ها میتواند کمک کننده باشد.

⬅️به ترس هایتان فکر کنید

ترس هایتان را مرور کنید و ببیند چقدر واقعی هستند؟ احتمال تحقق آن ها چقدر است؟

⬅️روی چیزی که می توانید کنترل کنید تمرکز کنید

بسیاری از چیزهایی که در مورد آنها نگران هستید، از کنترل شما خارج هستند و به طور بالقوه تصادفی هستند.

⬅️طیف خاکستری را هم درنظر بگیرید

موفقیت و شکست را نباید سیاه یا سفید دید. در هر شکستی حتما موفقیت هایی هم پیدا میشود. تفکر همه یا هیچ باعث افزایش اضطراب میشود.

منبع:⬇️

http://www.innerdrive.co.uk

🔶🔶🔶 اگر افرادی را می شناسید که به اصطلاح در ارتباط “سخت” هستند و باعث درگیری های زیادی در زندگی شما می شوند، ممکن است با افراد سمی سر و کار داشته باشید. این افراد می توانند بدون ایجاد آسیب جسمی، ناراحتی و آسیب های روانی زیادی را برای شما و دیگران ایجاد کنند. اغلب اوقات افرادی سمی با استرس ها و آسیب های خود دست و پنجه نرم می کنند.

⬇️⬇️در ارتباط با آن ها چه احساسات و حالاتی را تجربه خواهید کرد؟

احساس می کنید در حال انجام کاری هستید که نمی خواهید انجام دهید.

شما دائماً از رفتار آن شخص گیج می شوید.

احساس می کنید سزاوار عذرخواهی هستید اما هرگز از شما عذرخواهی نمیشود.

شما همیشه باید از خود در برابر آن ها دفاع کنید.

شما هرگز در کنار آنها احساس راحتی کامل نمی کنید.

شما همیشه در حضور آنها احساس بدی نسبت به خود دارید.

⬇️⬇️علائم و نشانه های افراد سمی

رفتار آن ها غیر قابل پیش بینی است و به قول ها خود عمل نمیکنند.

این افراد علاقه ی زیادی به ایجاد موقعیت های دراماتیک دارند و روابط پایدار و سالمی ندارند.

آنها به مرزها و زندگی شخصی شما احترام نمی گذارند.

آن ها از شما برای رسیدن به خواسته ها و برطرف کردن نیاز هایشان استفاده میکنند.

آن ها معمولا از سوء مصرف مواد مخدر یا الکل رنج میبرند.

🔶🔶🔶چگونه با افراد سمی برخورد کنیم؟

⬇️⬇️با آنها مقابله کنید

به آن ها بگویید که متوجه تغییر رفتار یا دروغ های آن ها شده اید و رفتارشان ناراحتتان میکند. این کار نشان می دهد که شما متوجه وضعیت هستید و به آنها فرصتی می دهد تا خودشان را توضیح دهند یا عذرخواهی کنند.

⬇️⬇️مرزهای سخت گیرانه تری تعیین کنید

مرزهای زندگی شخصی خود را مشخص تر کنید.تاکید کنید که رفتار نمایشی یا شایعه پراکنی های احتمالی آن ها را تحمل نخواهید کرد. تا زمان تغییر رفتار، ارتباط با آن ها را محدود کنید.

⬇️⬇️آنها را از زندگی خود حذف کنید

اگر راهبردهای فوق مؤثر واقع نشدند و باعث آسیب، سوء استفاده یا عدم صداقت بیشتر شدند، وقت آن است که فرد سمی را رها کنید. گاهی اوقات کاری برای انجام دادن نیست جز اینکه از خودتان دفاع کنید و به زندگی ادامه دهید.

 برای دریافت پاسخ خوب و مطلوب، باید یاد بگیریم که چگونه به درستی سوال بپرسیم. اما چگونه؟

⬅️ هنگام شکل دادن به سؤال، ۵ ویژگی مهم و فهرستی از نکات برای همراهی با آنها وجود دارد که از همه یا چند مورد آنها میتوانید استفاده کنید. هنگامی که سؤال جدید خود را تنظیم کردید، آنها را به صورت انتقادی، به تنهایی یا با فرد دیگری بررسی کنید. در صورت نیاز، همیشه می توانید مراحل را به عقب برگردانید. می‌توانید از این نکات برای تمرین پرسیدن سؤالات خوب برای موقعیت‌های مختلف استفاده کنید. 

🔶 تمرکز کنید.

✔️ به طور خاص چه چیزی را می خواهم بدانم؟

✔️ چه اطلاعاتی را نمیدانم؟

✔️ آیا سوالم بیشتر از یک سوال ساده ی بله یا خیر است؟

✔️ آیا من به دنبال اطلاعات عمیق تری هستم؟

✔️چه منابعی برای کمک به تشکیل سوال اولیه دارم؟

🔶هدف سوال من چیست؟

✔️ چرا این سوال را می پرسم؟

✔️ آیا می خواهم اطلاعات جمع آوری کنم؟

✔️آیا تنها به توضیحی ساده نیاز دارم؟

✔️آیا می خواهم دیدگاه متفاوتی ارائه دهم؟

✔️به دنبال اطلاعات عمومی یا تخصصی هستم؟

✔️با این اطلاعات قرار است چه کنم؟

🔶 محتوای سوال من چیست؟

✔️ من می خواهم دیگران چگونه به سوالم پاسخ دهند؟

✔️ آیا می خواهم پاسخ سوالم به دیگران کمک کند؟

✔️ آیا سوال من بحث را شروع کرده یا پایان میدهد؟

✔️ آیا سوال سطحی است یا واقعا مفید یا مهم است؟

✔️ آیا از سر ناامیدی یا کنجکاوی سوال می پرسم؟

✔️ آیا واقعاً به پاسخ سوال اهمیت می دهم؟

✔️ آیا می توانم به کسی که از او سوال میپرسم و پاسخ او، احترام بگذارم؟

🔶 چارچوب سوال من چگونه است؟

✔️ آیا از اصطلاحات و عبارات قابل درک استفاده می کنم؟

✔️ آیا سوال من حاوی سوگیری یا نظر شخصی است؟

✔️ اندازه سوال من چگونه است؟ خیلی طولانی یا کوتاه است؟

✔️ آیا بر آنچه می خواهم بدانم، تمرکز کرده ام؟

✔️ آیا با سؤالات دیگری که به آن مربوط نیست درهم آمیخته است؟

✔️ آیا سوال فقط روی یک موضوع متمرکز است؟

🔶 نکته آخر: سوال را رها نکنید!

✔️ آیا سوال خاصی دارم که اضافه کنم؟

✔️ آیا شخصی که از او سوال میپرسم، در صورت لزوم برای سؤالات دیگر نیز در دسترس خواهد بود؟

✔️ اگر هنوز پاسخ مورد نیازم را ندارم، مراحل بعدی من چیست؟

✔️ اگر هنوز متوجه نشدم چه کاری می توانم انجام دهم؟

بهداشت خواب اصطلاحی است که متخصصین سلامت روان برای عادات خوب خواب به کار میبرند. ما با به کار بردن این دستورالعمل های رفتاری -محیطی و تبدیل آن ها به عادت، ذهن و بدن خود را برای خواب شبانه آرام و با کیفیت آماده میکنیم. این تغییر رفتار، اثرات کوتاه مدت و بلند مدتی بر سلامت روان ما دارد و باعث بازدهی بیشتر ما در زندگی روزمره میشود.

بیش از ۵۰ درصد مردم در آمریکا از مشکلات خواب رنج می برند اما تنها یک سوم آن ها دچار اختلال خواب به عنوان یک بیماری هستند و مشکل باقی افراد، با رعایت بهداشت خواب، قابل حل است. در ضمن این راهکارها به طور کلی کم خطر و ارزان هستند. از اثرات منفی عدم رعایت بهداشت خواب میتوان به افزایش استرس و حساسیت به درد، اختلالات خلقی و حافظه و بیماری های مزمنی مثل دیابت نوع ۲ و بیماری های قلبی اشاره کرد.

بهداشت خواب میتواند به تنهایی یا در کنار درمان های دارویی، به اختلالات خواب کمک کند. داروهای زیادی برای درمان بیخوابی تجویز میشوند اما جدا از اثر کوتاه مدت، ممکن است ایجاد وابستگی کنند. پس این راهکارها، علاوه بر تاثیر طولانی مدت، عوارض درمان های دارویی را نیز ندارد.

✔️ تاثیرات محیط خواب

در قدم اول باید به مغزمان آموزش دهیم تا ارتباط درستی با محیط خواب برقرار کند. تخت خواب خود را تنها به خواب و رابطه جنسی اختصاص دهید و از تماشای تلویزیون، کار یا مطالعه در آن خودداری کنید.

برای خوابیدن خیلی تلاش نکنید! اگر بعد از گذشت ۲۰ دقیقه همچنان خوابتان نبرد، از جای خود بلند شده و در محلی دیگر فعالیتی آرام داشته باشید. با کاهش زمان بیداری در تخت خواب، میتوانید ارتباط ذهنی بین خواب و محیط اطراف خود را تقویت کنید.

در ادامه به ۳ مورد از عوامل محیطی موثر بر خواب اشاره میکنیم:

🔶 دمای محیط: توصیه میشود که دمای محیط خواب بین ۱۹ تا ۲۱ درجه سانتیگراد باشد.

🔶نور : سعی کنید قبل از خواب نور محیط را کاهش دهید و با وسایل الکترونیکی کار نکنید. وجود نور زیاد در هنگام خواب، باعث انتقال پیام اشتباه به مغز شده و مغز به جای ترشح هورمون خواب، هورمون بیداری ترشح میکند. اگر نمیتوانید نور محیط را کم کنید از پرده یا چشم بند خواب استفاده کنید.

🔶صدا : وجود صدا در محیط، باعث اختلال در روند خواب میشود. اگر نمیتوانید صدا را قطع کنید، از موسیقی های آرام یا صداهای یکنواخت برای کم کردن تاثیر صداهای مزاحم استفاده کنید.

همچنین برای خواب آرام تر میتوانید از تشک، بالش و ملحفه مناسب برای پوست و بدن خود استفاده کنید.

✔️ عادات رفتاری برای خواب مناسب

🔻منظم بخوابید! : سعی کنید هرروز حتی در روزهای تعطیل، در ساعت تقریبا مشخصی بخوابید و بیدار شوید. این ریتم منظم باعث افزایش بازده بدن و نشاط بیشتر در طول روز میشود. با انجام کارهایی مثل مسواک زدن و پوشیدن لباس خواب (که به آن روتین خواب میگویند) به بدن خود بگویید که وقت خواب است! انجام فعالیت هایی مثل یوگا و دوش آب گرم لذت و کیفیت خواب را بیشتر میکند.

🔻کافئین، نیکوتین و الکل ممنوع! : مصرف خوراکی های حاوی کافئین، مثل شکلات و قهوه، نوشیدن الکل و کشیدن سیگار را ۴ تا ۶ ساعت قبل از خواب متوقف کنید. این خوراکی ها حاوی مواد محرک هستند و خواب شما را مختل میکنند.

🔻چرت نزنید! : بهتر است از چرت زدن در طول روز خودداری کنید تا مطمئن شوید که هنگام خواب خسته هستید. اگر نمی توانید روز را بدون چرت زدن پشت سر بگذارید، مطمئن شوید که کمتر از یک ساعت و قبل از ساعت ۳ بعدازظهر میخوابید.

🔻به ساعت نگاه نکنید!: نگاه کردن زیاد به ساعت در تخت خواب، باعث اختلال در خواب و تقویت افکار منفی نظیر ” چقدر دیر شده ولی من هنوز بیدارم” و ” فقط چند ساعته که خوابیدم و باید یکم دیگه بیدارشم ” شود.

🔻به موقع غذا بخورید!: یک رژیم غذایی سالم و متعادل به شما کمک می کند تا خوب بخوابید ، اما زمان آن نیز مهم است. خوابیدن با معده خالی ممکن است آزاردهنده باشد اما یک وعده غذایی سنگین قبل از خواب نیز باعث اختلال در خواب میشود. داشتن یک میان وعده سبک مثل یک لیوان نوشیدنی گرم بدون کافئین میتواند به شما کمک کند.

🔻به برنامه خود متعهد باشید!: اگر شب خوب نخوابیده اید، میتوانید برنامه های روزانه تان را تغییر دهید اما آ ن ها را حذف نکنید. مهم این است که سعی کنید فعالیت های روزانه خود را طبق برنامه ریزی قبلی خود انجام دهید و به خاطر بی خوابی، زمان بیشتری در تخت خواب نمانید زیرا خود این کار باعث اختلال در عملکرد خواب شما میشود.

🔻نه به افکار مزاحم!: زمانی در اواخر عصر یا اوایل شب را به یادداشت کردن افکار و مشکلات خود اختصاص دهید تا هنگام خواب به هیچ فکر یا ایده ای نپردازید و با خیال راحت به آن ها بی توجه باشید! زیرا شما از قبل به آن ها رسیدگی کرده اید.

🔻دفتر خاطرات خواب داشته باشید!: استفاده از دفترچه یادداشت یا جدول های تنظیم خواب میتواند شما را با حقایقی درباره ی مدت زمان خواب، کیفیت و دیگر عوامل موثر بر آن آشنا کند. فایده دیگر این کار این است که به جای فرضیات ذهنی، با در دست داشتن حقایق، بهتر و دقیق تر تصمیم میگیرید.

🔶🔶🔶جنسیت عامل تاثیر گذاری بر سلامت روان است که میتواند همه عوامل تعیین کننده آن یعنی عوامل فردی، اجتماعی و محیطی را تحت تأثیر قرار دهد.

✔️ پسرها حدود ۴ برابر بیشتر از دختران در معرض ابتلا به اوتیسم هستند.
✔️ مردان مبتلا به اختلال دوقطبی بیشتر احتمال دارد مواد مخدر مصرف کنند.
✔️ مردان ۱٫۵ برابر بیشتر از زنان دچار وابستگی به الکل می شوند.
✔️ پسران ۲ برابر بیشتر از دختران در کودکی درگیر بیش فعالی هستند.
✔️ مردان ۳ تا  ۴ برابر بیشتر از زنان در اثر خودکشی جان خود را از دست میدهند.

اضطراب جدایی یک مرحله طبیعی رشد برای نوزادان و کودکان نوپا است. طبیعی است که فرزند خردسال شما هنگام خداحافظی احساس اضطراب کند.  در اوایل دوران کودکی، گریه، عصبانیت، یا چسبیدن به والدین، واکنش‌های سالم به جدایی هستند. در حالی که شدت و زمان اضطراب جدایی از کودکی به کودک دیگر می‌تواند بسیار متفاوت باشد، کمی نگرانی در مورد ترک مادر یا پدر طبیعی است، حتی زمانی که کودک شما بزرگتر نیز شده باشد. با درک و اعمال راهبردهای مقابله ای مناسب، ترس های کودک را می توان تسکین داد به احتمال زیاد با بزرگتر شدن باید کاملا محو شود.

با این حال، برخی از کودکان، حتی با وجود تلاش والدین، در طول سال‌های دبستان یا بعد از آن، تداوم یا تکرار اضطراب جدایی شدید را تجربه می‌کنند. اگر اضطراب جدایی به اندازه‌ای زیاد باشد که در فعالیت‌های عادی مانند مدرسه و دوستی‌ها اختلال ایجاد کند و ماه‌ها یا روزها طول بکشد، ممکن است نشانه‌ای از یک مشکل بزرگ‌ترمانند اختلال اضطراب جدایی باشد.

اختلال اضطراب جدایی یک مرحله طبیعی از رشد نیست، بلکه یک مشکل عاطفی جدی است که با پریشانی شدید، زمانی که کودک از مراقب اصلی دور است، مشخص می شود. با این حال، از آنجایی که اضطراب جدایی عادی و اختلال اضطراب جدایی علائم مشابهی دارند، اینکه بفهمید آیا فرزندتان فقط به زمان و درک نیاز دارد یا مشکل جدی‌تری دارد، ممکن است گیج کننده باشد.

تفاوت اصلی بین اضطراب جدایی عادی و اختلال اضطراب جدایی در شدت ترس کودک شما است و اینکه آیا این ترس ها او را از فعالیت های عادی باز می دارد یا خیر. کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی ممکن است فقط از فکر دوری از مادر یا پدر تحریک شوند یا ممکن است از بیماری شکایت کنند تا از بازی با دوستان یا رفتن به مدرسه خودداری کنند.اما مهم نیست که فرزند شما در هنگام جدا شدن از شما چقدر مضطرب می شود، اختلال اضطراب جدایی قابل درمان است. کارهای زیادی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا فرزندتان احساس امنیت بیشتری کند و اضطراب جدایی را کاهش یابد.

علائم اختلال اضطراب جدایی

اختلال اضطراب جدایی زمانی تشخیص داده می شود که علائم برای سن، بیش از حد باشد و باعث اختلال قابل توجهی در عملکرد روزانه شود. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

◾رایج ترین ترسی که کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی تجربه می کند این نگرانی است که در غیاب کودک آسیبی به یکی از عزیزانش وارد شود. به عنوان مثال، کودک ممکن است دائما نگران بیمار شدن یا آسیب دیدن والدین باشد.

◾فرزند شما ممکن است ترس داشته باشد که پس از جدا شدن از شما، اتفاقی بیفتد که باعث طولانی یا ابدی شدن جدایی شود. برای مثال، ممکن است نگران ربوده شدن یا گم شدن باشند.

◾کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی ممکن است ترس غیرمنطقی از مدرسه داشته باشد و تقریباً هر کاری را برای ماندن در خانه انجام دهد.

◾اختلال اضطراب جدایی می تواند کودکان را بی خواب کند، چه به دلیل ترس از تنها ماندن و چه به دلیل کابوس های جدایی.

◾در زمان جدایی یا قبل از آن، این کودکان اغلب شکایت دارند که احساس بیماری می کنند. مثلا سردرد یا درد معده یا حالت تهوع دارند.

◾اگر بخواهید از خانه بیرون بیایید، فرزندتان ممکن است به بازو یا پای شما بچسبد یا شما را تعقیب کند.

◾نگرانی دائمی و مفرط در مورد از دست دادن والدین یا عزیزان دیگر در اثر بیماری یا فاجعه

◾اختلال اضطراب جدایی ممکن است با حملات پانیک همراه باشد – دوره های مکرر احساسات ناگهانی شدید اضطراب و ترس یا وحشت که در عرض چند دقیقه به اوج خود می رسد.

اضطراب جدایی در بزرگسالان

اضطراب جدایی فقط در کودکان دیده نمی شود. این اختلال می تواند در نوجوانان و بزرگسالان نیز رخ دهد و باعث ایجاد مشکلات قابل توجهی در ترک خانه یا رفتن به سر کار شود.بزرگسالان مبتلا به اضطراب جدایی از اینکه اتفاقات بدی برای افراد مهم زندگی آنها مانند اعضای خانواده رخ دهد، ترس شدید دارند.

علائم اختلال اضطراب در کودکان و بزرگسالان مشابه است. برای کودکان، اضطراب جدایی اغلب با ترس یا اضطراب شدید در مورد دوری از والدین یا مراقبان همراه است. برای بزرگسالان، اضطراب دوری از فرزندان یا همسر است. به جای مدرسه، عملکرد کاری یا سایر مسئولیت ها ممکن است دچار اختلال شود.

علت اختلال اضطراب جدایی

◾استرس شدید یا بیماری و مرگ یکی از عزیزان، از دست دادن حیوان خانگی محبوب، طلاق والدین، تغییر خانه یا رفتن به مدرسه

◾سابقه خانوادگی، از جمله خویشاوندان خونی که دارای مشکلات اضطرابی یا اختلال اضطرابی هستند، نشان می دهد که این ویژگی ها می توانند ارثی باشند.

◾مسائل زیست محیطی، مانند تجربه نوعی فاجعه که شامل جدایی شده است.

اختلال اضطراب جدایی باعث ناراحتی و مشکلات عمده در عملکرد در موقعیت‌های اجتماعی یا محل کار یا مدرسه می‌شود. اختلالاتی که می توانند همراه با اختلال اضطراب جدایی باشد عبارتند از:

◾سایر اختلالات اضطرابی، مانند اختلال اضطراب فراگیر، حملات پانیک، فوبیا و اختلال اضطراب اجتماعی

◾اختلال وسواس فکری عملی

◾افسردگی

درمان

متخصص سلامت روان کودک می توانند اختلال اضطراب جدایی کودک شما را تشخیص داده و درمان کند. متخصصان می توانند علائم فیزیکی را بررسی، افکار مضطرب را شناسایی و به کودک شما کمک کنند تا راهبردهای مقابله ای را توسعه دهد و حل مسئله را تقویت کنند.از درمان های موثر میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

◾درمان شناختی رفتاری (CBT) به کودکان تکنیک های مقابله با اضطراب را میدهد. درمان تعامل محور والد-کودک نیز راه دیگری برای درمان است.

◾گفتار درمانی مکانی امن برای کودک شما فراهم می کند تا احساسات خود را بیان کند. داشتن فردی که همدلانه به او گوش دهد و کودک شما را به سمت درک اضطراب راهنمایی کند، می تواند بسیار مفید باشد.

◾استفاده درمانی از بازی یا به اصطلاح بازی درمانی، یک راه رایج و موثر برای ترغیب کودکان به صحبت کردن درباره احساساتشان است.

◾مشاوره خانواده می تواند به کودک شما کمک کند تا افکاری که به اضطراب او دامن می زنند را خنثی کند، در حالی که شما به عنوان والدین می توانید به کودک خود در یادگیری مهارت های مقابله ای کمک کنید.

◾ممکن است برای درمان موارد شدید اختلال اضطراب جدایی از داروها استفاده شود.

چگونه به اختلال اضطراب جدایی کمک کنیم؟

◾درباره ی اختلال اضطراب جدایی اطلاعات کسب کنید. اگر در مورد تجربه فرزندتان با این اختلال آشنا شوید، می توانید راحت تر با مبارزات او همدردی کنید.

◾به احساسات فرزندتان گوش دهید و به آنها احترام بگذارید. برای کودکی که ممکن است از قبل به دلیل اختلال خود احساس انزوا کند، تجربه گوش دادن به او می تواند تأثیر شفابخش قدرتمندی داشته باشد.

◾در مورد این موضوع صحبت کنید. برای کودکان بهتر و سالم تر است که در مورد احساسات خود صحبت کنند – گفتن اینکه ” بهش فکر نکن ” به او کمکی نمیکند. همدل باشید، اما به فرزندتان – به آرامی – یادآوری کنید که از آخرین جدایی جان سالم به در برده است.

◾در هنگام جدایی آرامش خود را حفظ کنید. اگر فرزند شما ببیند که شما می توانید خونسرد بمانید، احتمالاً او نیز آرام میشود.

◾از مشارکت کودک در فعالیت ها حمایت کنید. فرزندتان را تشویق کنید تا در فعالیت های اجتماعی و فیزیکی سالم شرکت کند. آنها راه های بسیار خوبی برای کاهش اضطراب و کمک به کودک شما برای ایجاد دوستی هستند.

◾تلاش های فرزندتان را تحسین کنید. از کوچکترین دستاوردها – رفتن به رختخواب بدون سر و صدا، گزارش خوب از مدرسه – به عنوان دلیلی برای تقویت مثبت فرزندتان استفاده کنید.

◾یک برنامه ثابت روزانه تعیین کنید. روتین ها به کودکان احساس امنیت می دهند و به رفع ترس از ناشناخته ها کمک می کنند. سعی کنید با وعده های غذایی، زمان خواب و موارد مشابه هماهنگ باشید. اگر قرار است برنامه خانواده شما تغییر کند، آن را از قبل با فرزندتان در میان بگذارید. اگرتغییر مورد انتظار باشد، برای بچه‌ها آسان‌تر است.

◾محدودیت ها را مشخص کنید. اجازه دهید فرزندتان بداند که اگرچه شما احساسات او را درک می کنید، اما قوانینی در خانواده شما وجود دارد که باید رعایت شوند. مانند روال‌ها، تعیین و اجرای محدودیت‌ها به کودک شما کمک می‌کند تا بداند از هر موقعیتی چه انتظاری دارد.

◾انتخاب های کودک را ارائه دهید. اگر در تعامل با شما حق انتخاب یا عنصر کنترلی به فرزندتان داده شود، ممکن است احساس امنیت و آرامش بیشتری کند. برای مثال، می‌توانید به فرزندتان حق انتخاب بدهید که در مدرسه کجا از او جدا شوید یا کدام اسباب‌بازی را می‌خواهند به مهد کودک ببرند.

مردان و سلامت روان

اختلالات روان هم بر زنان و هم بر مردان تاثیر میگذارد اما مردان ممکن است کمتر درباره ی احساساتشان صحبت کنند و کمتر درخواست کمک حرفه ای از متخصص کنند.

نشانه هایی که باید به آن ها توجه کنید:

◾عصبانیت

◾زودرنجی

◾پرخاشگری

◾تغییرات در خلق و خو

◾تغییر سطح انرژی و اشتها

◾مشکلات خواب

◾مشکل در تمرکز

◾استرس و نگرانی زیاد

◾احساس نیاز به مواد مخدر یا الکل

◾ناراحتی زیاد

◾ناامیدی

◾افکار خودکشی

سالیانه ۵۱۰ هزار مرد در سراسر دنیا بر اثر خودکشی جان خود را از دست میدهند.

در آفریقای جنوبی به ازای هر ۱ خودکشی در زنان، ۴٫۶ خودکشی در مردان وجود دارد.

وابستگی به الکل در مردان ۳ برابر زنان است.

احتمال اعتیاد و حتی مرگ بر اثر مواد مخدر در مردان بیشتر از زنان است.

مردان کمتر از زنان به درمان‌های روان‌شناختی دسترسی دارند.

ما باید برچسب زدن به مردانی که به سلامت روان خود اهمیت میدهند را پایان دهیم.

دست و پنجه نرم کردن با مشکلات سلامت روان شما را ضعیف یا ناتوان نمی کند.

وقتی احساس خستگی میکنیم، بیشتر ما خوابیدن را انتخاب می کنیم. امااستراحت می تواند جنبه های مختلفی داشته باشد که در ادامه به آن ها می پردازیم:

فیزیکی

سعی کنید روز خود را با چند نرمش ساده آغاز کنید. می توانید در ادامه روز برای نرمش های کوتاه، با گوشی خود یادآور تنظیم کنید. اگر در خواب شبانه مشکل دارید، با کم کردن نور محل خواب، پوشیدن لباس راحت و کار نکردن با گوشی قبل خواب، احتمالا احساس بهتری خواهید داشت.

روانی

ممکن است برای بسیاری از ما پیش آمده باشد که احساس سنگینی سر و گیجی داشته باشیم یا اینکه ناگهان فراموش کنیم که در حال انجام چه کاری بوده ایم. یکی از دلایل این حالات این است که تمرکز ما صرف کارهای مختلف شده و به همین خاطر ناگهان از کار بازمی مانیم یا خسته می شویم. با کم کردن زمان استفاده از وسایل الکترونیکی، انرژی خود را برای کارهایی که برایتان اهمیت بیشتری دارد، ذخیره کنید.

احساسی

خستگی احساسی نوعی از خستگی است که شاید کمتر به آن توجه کنیم. یکی از راه های رفع این نوع خستگی، شناسایی افرادیست که انرژی روانی شما را بیش از اندازه هدر می دهند. یکی از راه های دیگر این است که کمتر خودتان را با بقیه مقایسه کنید و سعی کنید به احساساستان ارزش داده، آن ها را نوشته و ببینید چه چیزها یا چه کسانی باعث می شوند احساساتی نظیر خشم، ترس، شرم یا غم را تجربه کنید.

اجتماعی

استراحت اجتماعی به معنای صرف زمان با افرادی است که می توانید با آن ها خود واقعی تان را زندگی کنید! این افراد می توانند کسانی باشند که شما در کنارشان راحت هستید و می توانید درباره ی مسائلی که برایتان اهمیت دارد یا حتی موضوعات ساده بدون ترس از قضاوت شدن صحبت کنید.

حسی

ورودی های حسی، مانند صداهای مزاحم، می توانند تمرکز شما را از بین ببرند. به خصوص افرادی که در خانه با کودکان کوچک هستند، در معرض سر و صدای دائمی هستند ولی حتی بزرگسالان نیز می توانند سر و صدا ایجاد کنند. زمزمه ی بی وقفه ی کسی که در قسمتی از خانه صحبت می کند باعث می شود شما آشفته شوید. برای جلوگیری از اضافه بار حسی سعی کنید آهنگ های ملایم و آرامش بخش گوش دهید و از لحظات سکوت لذت ببرید. به خاطر داشته باشید که وقتی احساس خستگی و استرس می کنید، سر و صدا نیز می تواند دلیل آن باشد.

خلاقیت

برای جلوگیری از فرسودگی خلاقیت تان، سعی کنید کمی وقت بگذارید تا کاری را که انتخاب می کنید و دوست دارید انجام دهید، نه کاری که “باید” انجام دهید. حتی به اندازه ۳۰ دقیقه نگاه کردن به محیط اطراف، ذهنتان را خالی می کند و از انجام کاری که انتخاب کرده اید احساس خوبی خواهید داشت.

معنوی

در هسته ی استراحت معنوی، نیاز به دیده شدن واقعی ، احساس تعلق، پذیرفته شدن و معنادار بودن زندگی ما وجود دارد که ممکن است از طریق کار داوطلبانه یا فعالیت های دیگر مانند مدیتیشن رخ دهد.

همه ی ما علائم خستگی جسمی را می دانیم ، اما درباره ی خستگی ذهنی چطور؟

۱-صبرتان در حال کم شدن است⬇️
طبیعی است که گاهی کمی کم صبر شوید اما دیدید تحملتان به تدریج کمتر می شود و حوصله خانواد و همکارانتان را ندارید ، ممکن است دچار خستگی عاطفی باشید.

۲-مشکلات خواب ⬇️
از بیخوابی رنج می برید. ساعت ها طول می کشد به خواب بروید یا مکررا بیدار میشوید.

۳-تحریک پذیر هستید⬇️
به سادگی از کوره در می روید. از چیزهای کوچکی که معولا اذیت تان نمی کرد می رنجید.

۴- اضطراب و افسردگی⬇️
اضطراب یا حمله پانیک دارید نشانه ی این است که باید هرچه زودتر به سلامت روان خود توجه کنید.

۵-احساس بی انگیزگی⬇️
انگیزه ندارید.آیا تمایلتان به انجام کارهایی که معمولا انجام می دادید کم شده؟ احساسی انگیزگی می تواند نشان بدهد که در زندگی تحت فشار هستید. خود و اهدافتان را رها نکنید. اکنون زمان کسب دوباره ی انرژی است و بعد می توانید مجددا تمرکز کنید.

۶-احساس جدا ماندن (فاصله داشتن)⬇️
احساس می کنید جدا هستید ، انگار اتصالتان با واقعیت قطع شده است.این می تواند نشانه این باشد که از نظر ذهنی و احساسی بی انرژی شده اید.

ترجمه دکتر عاطفه کمالو ( روانپزشک و رواندرمانگر)