آیا می دانستید که تغییرات بزرگ و مهمی در دوران نوجوانی در مغز اتفاق می افتد؟ در ادامه به 6 نکته در مورد مغز نوجوانان میپردازیم:

1) با افزایش سن مغز شما بزرگتر نمی شود.

برای دختران، در حدود 11 سالگی و برای پسران در حدود 14 سالگی، مغز به بزرگترین اندازه فیزیکی خود می رسد. البته این تفاوت سنی به این معنی نیست که پسرها یا دخترها از یکدیگر باهوش تر هستند!

2) اما این بدان معنا نیست که مغز شما به بلوغ رسیده است.

هم برای پسران و هم برای دختران، اگرچه مغز ممکن است به همان اندازه بزرگ باشد، اما رشد و بلوغ مغز تا اواسط یا اواخر 20 سالگی به پایان نمی رسد. قسمت جلویی مغز یکی از آخرین مناطق مغز است که بالغ می شود. این منطقه مسئول برنامه ریزی، اولویت بندی و کنترل انگیزه ها است.

3) مغز نوجوان آماده یادگیری و سازگاری است.

در دنیای دیجیتالی که دائماً در حال تغییر است، مغز نوجوان به خوبی برای انطباق با فناوری جدید آماده است و در ازای تجربه، شکل می‌گیرد.

4) بسیاری از اختلالات روانی در دوران نوجوانی ظاهر می شوند.

همه تغییرات بزرگی که مغز تجربه می کند نشان دهنده ی این است که چرا نوجوانی زمانی است که بسیاری از اختلالات روانی – مانند اسکیزوفرنی، اضطراب، افسردگی، اختلال دوقطبی و اختلالات خوردن – ظهور می کنند.

5) مغز نوجوانان انعطاف پذیر است.

اگرچه نوجوانی دوران آسیب پذیری برای مغز و به طور کلی برای نوجوانان است، اکثر نوجوانان به بزرگسالانی سالم تبدیل می شوند. در طول این مرحله مهم رشد، برخی تغییرات در مغز، در واقع ممکن است به محافظت در برابر اختلالات روانی طولانی مدت کمک کند.

6) نوجوانان نسبت به کودکان و بزرگسالان به خواب بیشتری نیاز دارند.

اگرچه ممکن است به نظر برسد که نوجوانان تنبل هستند، اما علم نشان می دهد که سطح ملاتونین ( هورمون خواب) نوجوانان به طور طبیعی در شب ها دیرتر افزایش و در صبح دیرتر از اکثر کودکان و بزرگسالان کاهش می یابد. این موضوع ممکن است توضیح دهد که چرا بسیاری از نوجوانان تا دیروقت بیدار می مانند و با بیدار شدن در صبح مشکل دارند. نوجوانان باید حدود 9 تا 10 ساعت در شب بخوابند، اما بیشتر نوجوانان خواب کافی ندارند. کمبود خواب توجه و تمرکز را دچار مشکل می کند، تکانشگری و احتمالا تحریک پذیری و افسردگی را نیز افزایش می دهد.

چند قانون استفاده از موبایل برای والدین!

✔️ وقتی فرزندتان در حال گفتگو با شماست، به او نگاه کنید نه تلفن همراه!

✔️ فرزندتان را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید و به محتوی مجازی که به اشتراک میگذارند توجه کنید.

✔️ زمانی که با فرزندتان وقت میگذرانید و همراه او هستید، موبایل خود را چک نکنید.

✔️ ازتلفن همراه خود برای به اشتراک گذاری فیلم، عکس و موسیقی که هردو به آن علاقه دارید استفاده کنید.

✔️ در زمان صرف غذا، به تماس ها و پیام های تلفن همراهتان پاسخ ندهید.

✔️ گاهی فقط برای گفتن سلام یا فرستادن یک عکس خنده دار، به آن ها پیام دهید!

✔️ زمانی که برای مدت طولانی در کنار آن ها نیستید، تماس تصویری بگیرید.

✔️ اگردر حال استفاده از تلفن همراه هستید و فرزندتان با شما کار دارد، برای لحظه ای تلفن را کنار بگذارید.

✔️ زمان استفاده از تلفن همراه را محدود کنید تا تصویری که فرزندتان از شما دارد، پدریا مادر در حال کار با تلفن همراه نباشد!

سازمان غذا و داروی آمریکا ( FDA) کاربرد جدید لورازیدون را برای درمان اپیزودهای افسردگی ماژور همراه با اختلال دوقطبی ۱ ( افسردگی بای پولار) در کودکان و نوجوانان ۱۰ تا ۱۷ ساله تایید کرد.
لورازیدون، یک آنتاگونیست دوپامین سروتونین است که در حال حاضر در ایالات متحده به صورت منوتراپی یا درمان تکمیلی با لیتیم یا والپروات، برای درمان اسکیزوفرنی در بالغین و نوجوانان ۱۳ تا ۱۷ ساله تایید شده است.
ایمنی و اثربخشی این دارو برای افسردگی دوقطبی در کودکان ۱۰ تا ۱۷ ساله، در یک مطالعه‌ی شش هفته‌ای، تصادفی، دوسوکور، با کنترل پلاسبو ارزیابی شده است. ۳۴۷ شرکت کننده، تک‌دوز روزانه‌ی لورازیدون ( 20-80 mg/day ) یا پلاسبو دریافت کردند.
لورازیدون در مقایسه با پلاسبو، بهبودی بالینی معنادار در علائم افسردگی دوقطبی نشان داد. نشانه‌ی اولیه‌ی اثر بخشی، تغییر نمره‌ی مقیاس افسردگی کودکان در هفته‌ی ششم نسبت به نمره‌ی پایه بود ( p<.0001).
این دارو عموما خوب تحمل شد. شایع‌ترین عوارض ناخواسته‌ی درمان تهوع، افزایش وزن، و بی‌خوابی بود.
این، اولین فرمولاسیون تک-دارویی است که برای این اندیکاسیون در کودکان پذیرفته شده است.
لورازیدون به صورت قرص‌های ۲۰، ۴۰، ۸۰ و ۱۲۰ میلی‌گرم در دسترس است.
شرکت سازنده اشاره می‌کند که استفاده‌ی طولانی‌تر ( بیش از ۶ هفته) هنوز در مطالعات کنترل شده بررسی نشده است و به پزشکان توصیه می‌کند در صورت انتخاب این دارو برای درمان طولانی‌تر، اثربخشی دارو برای هر بیمار را مجددا ارزیابی نمایند. تاثیر لورازیدون در درمان مانیا هنوز اثبات نشده است.

منبع : Medscape.com