American J of Respiratory and Critical Care Medicine , December 20, 2017

در كارآزمایی‌های بالینی تصادفی، #وارنیكلین در ترك سیگار موثرتر از #بوپروپیون، جایگزین‌های #نیکوتین، روش‌های غیر دارویی و‌ پلاسبو بوده است. اما گزارش‌های متعارضی درباره عوارض ناخواسته قلبی- عروقی و نوروسایکیتریک وجود دارد. به منظور بررسی این موارد، مطالعه مشاهده‌ای در کانادا به روی ۵۶۸۵۱ بیمار مصرف كننده این دارو انجام شد. محققین عواقب كاردیوواسكولار و نوروسایكیتریك را در طول ١٢ هفته تجویز دوز كامل این دارو، و در طول دوره كنترل ( شامل یك سال قبل از شروع وارنیكلین و یك سال بعد از آن به جز ١٢ هفته درمان و ٦ هفته اینداكشن دارو) مقایسه كردند.

نتایج قلبی- عروقی شامل MI حاد، آنژین ناپایدار، سایر اختلالات ایسكمیك قلبی، استروك ایسكمیك، نارسایی قلبی، دیس‌ریتمی‌های قلبی، و بیماری عروق محیطی كه منجر به ویزیت در اورژانس یا بستری در بیمارستان شده بود.
رخدادهای نوروسایكیتریك آسیب عمدی به خود، اپیزودهای افسردگی یا دوقطبی، اختلالات سایکوتیک، اضطراب، اختلالات نوروتیک، مرتبط با استرس، بی‌خوابی، توهم، و خشونت و بی‌قراری منجر به ویزیت اورژانس یا بستری در نظر گرفته شد.

نتایج: میزان بروز حوادث قلبی- عروقی به صورت معناداری در ۱۲ هفته درمان بیش از دوره کنترل بود.
برعکس، افزایش بروز عواقب نوروسایکیتریک در طول دوره درمان با وارنیکلین نسبت به دوره کنترل، معنادار نبود.

افراد مسن‌تر ( >۶۵ ساله) افزایش خطر قابل توجهی برای عواقب نوروسایکیتریک، عمدتا اختلالات اضطرابی و خلقی نیازمند ویزیت اورژانس یا بستری، در طول دوره ۱۲ هفته درمان نشان دادند. ( نسبت به سایر گروه‌های سنی)

نویسندگان مقاله تاکید می‌کنند که با توجه به مشاهده‌ای بودن مطالعه و سایر محدودیت‌ها هنوز نمی‌توان وارنیکلین را مسوول حوادث قلبی عروقی دانست. با توجه به اثرات بسیار مهم و اثبات شده‌ی قطع مصرف سیگار بر بیماری‌های کاردیوواسکولر و سرطان و بالاتر بودن اثربخشی این دارو نسبت به سایر روش‌های موجود، انتخاب وارنیکلین، منطقی است. اما لازم است پزشک بیمار را از کلیه یافته‌های موجود آگاه سازد و در صورت تجویز این دارو، پایش دقیق صورت گیرد که در صورت بروز مشکل زودتر تشخیص داده شود.