در زمانی که همه افراد خانواده درگیر بیماری می شوند، شاید در یک خانواده یک نفر مجبور باشد از بقیه نگهداری کند، کسی که مثلا بیماری خفیف تری دارد اما او هم ظرفیت کافی روانی را برای نگهداری ندارد و حمایت های عاطفی قبلی و همدلی شاید کمتر شود و بقیه افرادمبتلا نگران فرد سالم باشند و همه اینها این حس را به افراد می دهد که انگار در تله ای گیر افتاده اند و کسی هم قرار نیست بیرون از حلقه خودشان به خاطر شرایط بیماری کمک شان کند.
در این دوره افراد فقط باید صبر کنند تا دوره درمان طی شود. در این دوره سخت زمان برای افراد به کندی می گذرد و تحمل آن اصلا آسان نیست. در چنین شرایطی که همه در شرایط صبر هستند مسائلی مثل نبود تخت بیمارستان و دارو هم به آن اضافه می شود و افراد را چار استیصال می کند که همین مساله رعایت مسائل بهداشتی و درمانی را تحت تاثیر قرار می دهد. اینکه افراد در فاز استیصال ممکن است دست به کاری بزنند که خود را از شرایط بد نجات دهند. این هر کاری گاهی کار مثبت و سودمند نیست. مثلا برخی به سمت درمان هایی می روند که شرایط را بدتر می کند. یعنی در زمان استیصال تصمیم گیری ها هیجانی می شود و مکانیسم انکار بیشتر فعال می شود و واکنشهای افراد نسبت به هم هیجانی تر می شود و در نهایت تحت شرایط پر استرس روانی بیماری جسمانی هم تحملش سخت تر می شود.
به گفته این پزشک ثابت شده که استرس و اضطراب، بیمارمبتلا به کووید را بیشتر تحت تاثیر قرار می دهد و بیمار رنج بیشتری می برد. همچنین که افراد افسرده عوارض بیشتری داشته اند. یعنی مشخص شده است این افراد بیشتر در آی سی یو بستری می شوند و حتی مرگ و میر بیشتری در بین آنان مشاهده شده است. “نکته مهم و توصیه من این است که همه افراد مبتلا به کووید که به بیمارستان و پزشک مراجعه می کنند حتما اگر سابقه افسردگی یا علائمش را همان موقع بیماری دارند حتما در کنار دادن علائم بیماری این مسئله را با پزشک در میان بگذارند چون کنترل افسردگی در کنترل بیماری شان هم مؤثر است. ”
او تاکید می کند:” در خانه هم بهتر است افراد از اخبار بد و مرگ و میر روزانه فاصله بگیرند و توان خودشان را برای بهبودی و استفاده درست از داروها بگذارند و همان طور که پزشک شان برایشان استراحت فیزیکی تجویز می کند استراحت ذهنی و روانی هم به خودشان بدهند. افراد اگر با دیگران تماس بگیرند تصویری تماس بگیرند تا شرایط مناسب تری برای همدلی فراهم شود. اعضای خانواده درباره اینکه این افراد نیاز به چه کمک هایی دارند سؤالاتی بپرسند و بیمار را تنها نگذارند چون هر مسئله ای که جلوی اضطراب را بگیرد و استرس را کم کند به روند درمان بیماری هم یاری می رساند.
روزهای سخت صبر
درباره دکتر احمد احمدی پور
سلام، دکتر احمد احمدی پور هعستم، بعد از گذراندن دوره پزشکی عمومی در سال 86 رشته تخصصی ام را روانپزشکی انتخاب کردم و به عنوان متخصص اعصاب و روان در سال 90 بورد تخصصی خود را از دانشگاه علوم پزشکی تهران دریافت کردم. در زمان گذراندن طرح خود را در دانشگاه علوم پزشکی بوشهر عنوان مدرس علاوه بر خدمات درمانی و آموزشی به عنوان کارشناس سلامت روان با سازمان ها و نهاد های مختلف همکاری کردم. در حال حاضر در شهر تهران مشغول درمان دارویی و غیردارویی مراجعین هستم.خواندن این مقالات به شما پیشنهاد می شود
در زمانی که همه افراد خانواده درگیر بیماری می شوند، شاید در یک خانواده یک نفر مجبور باشد از بقیه نگهداری کند، کسی که مثلا بیماری خفیف تری دارد اما او هم ظرفیت کافی روانی را برای نگهداری ندارد و حمایت های عاطفی قبلی و همدلی شاید کمتر شود و بقیه افرادمبتلا نگران فرد سالم باشند و همه اینها این حس را به افراد می دهد که انگار در تله ای گیر افتاده اند و کسی هم قرار نیست بیرون از حلقه خودشان به خاطر شرایط بیماری کمک شان کند.
در این دوره افراد فقط باید صبر کنند تا دوره درمان طی شود. در این دوره سخت زمان برای افراد به کندی می گذرد و تحمل آن اصلا آسان نیست. در چنین شرایطی که همه در شرایط صبر هستند مسائلی مثل نبود تخت بیمارستان و دارو هم به آن اضافه می شود و افراد را چار استیصال می کند که همین مساله رعایت مسائل بهداشتی و درمانی را تحت تاثیر قرار می دهد. اینکه افراد در فاز استیصال ممکن است دست به کاری بزنند که خود را از شرایط بد نجات دهند. این هر کاری گاهی کار مثبت و سودمند نیست. مثلا برخی به سمت درمان هایی می روند که شرایط را بدتر می کند. یعنی در زمان استیصال تصمیم گیری ها هیجانی می شود و مکانیسم انکار بیشتر فعال می شود و واکنشهای افراد نسبت به هم هیجانی تر می شود و در نهایت تحت شرایط پر استرس روانی بیماری جسمانی هم تحملش سخت تر می شود.
به گفته این پزشک ثابت شده که استرس و اضطراب، بیمارمبتلا به کووید را بیشتر تحت تاثیر قرار می دهد و بیمار رنج بیشتری می برد. همچنین که افراد افسرده عوارض بیشتری داشته اند. یعنی مشخص شده است این افراد بیشتر در آی سی یو بستری می شوند و حتی مرگ و میر بیشتری در بین آنان مشاهده شده است. “نکته مهم و توصیه من این است که همه افراد مبتلا به کووید که به بیمارستان و پزشک مراجعه می کنند حتما اگر سابقه افسردگی یا علائمش را همان موقع بیماری دارند حتما در کنار دادن علائم بیماری این مسئله را با پزشک در میان بگذارند چون کنترل افسردگی در کنترل بیماری شان هم مؤثر است. ”
او تاکید می کند:” در خانه هم بهتر است افراد از اخبار بد و مرگ و میر روزانه فاصله بگیرند و توان خودشان را برای بهبودی و استفاده درست از داروها بگذارند و همان طور که پزشک شان برایشان استراحت فیزیکی تجویز می کند استراحت ذهنی و روانی هم به خودشان بدهند. افراد اگر با دیگران تماس بگیرند تصویری تماس بگیرند تا شرایط مناسب تری برای همدلی فراهم شود. اعضای خانواده درباره اینکه این افراد نیاز به چه کمک هایی دارند سؤالاتی بپرسند و بیمار را تنها نگذارند چون هر مسئله ای که جلوی اضطراب را بگیرد و استرس را کم کند به روند درمان بیماری هم یاری می رساند.