نتایج یک مطالعه‌ی بزرگ حاکی از یک همبستگی وابسته به دوز بین خواب کمتر از ۸ ساعت، و افزایش رفتارهای پرخطر در نوجوانان مانند خطرپذیری هنگام رانندگی، استفاده از الکل و مواد، رفتار پرخطر جنسی، پرخاشگری، احساس ناامیدی و خودزنی می‌باشد. این رفتارها، پیش.درآمد معمول تصادفات و خودکشی، علل اصلی مرگ در این گروه سنی هستند.
مطالعه در اول اکتبر در JAMA Pediatrics به صورت آنلاین منتشر گردید.
محققین تاثیر عادات خواب را در جمعیت‌های مختلف بررسی کردند. مطالعات دانش آموزان کالج نشان داد که مدت و نظم خواب پیشگویی کننده‌ی مهم عملکرد آکادمیک بوده و کمبود خواب بر خلق، متابولیسم، و سلامت عمومی تاثیر می‌گذارد.
برای این مطالعه اطلاعات پیمایش رفتارهای پرخطر نوجوانان از فوریه‌ی ۲۰۰۷ تا می ۲۰۱۵ مورد استفاده قرار گرفت. مدت خواب شبانه‌ی متوسط ایام مدرسه، به گروه‌های ۸ ساعت و بیش‌تر ،۷ ساعت ، ۶ ساعت، و کمتر از ۶ ساعت طبقه‌بندی شد. رفتارهای پر خطر بررسی و از نظر سن، جنسیت، نژاد و سال پیمایش کنترل گردید. دانش‌آموزان شرکت کننده ناشناس و داوطلب بودند. حدود نیمی از ۶۷۶۱۵ شرکت کننده، دختر و ۵۸.۴% سفیدپوست بودند.
فقط ۳۰.۴% دانش آموزان متوسط ۸ ساعت یا بیش‌تر خواب را گزارش کردند در حالی‌که بر اساس “آکادمی پزشکی خواب آمریکا” اکثر دانش‌آموزان این گروه سنی به ۸ تا ۱۰ ساعت خواب شبانه نیاز دارند. نتایج نشان داد کمبودخواب در طول زمان از ۶۸.۹% در ۲۰۰۷ به ۷۱.۹% در ۲۰۱۵ افرایش یافته است. عوامل متعددی در این امر دخالت دارد. برای مثال، انتظار فزاینده‌ای برای شرکت دانش‌آموزان دبیرستانی در فعالیت‌های بعد از مدرسه وجود دارد که می‌تواند بر زمان صرف شده برای سایر فعالیت‌ها ازجمله خواب اثر بگذارد. می‌دانیم که داشتن لپ تاپ، گوشی هوشمند، و وسایل دیگر در زمان خواب موجب حواس‌پرتی می‌شود که با خواب تداخل دارد.
علائم ADHD با علائم کمبود خواب مشابهت و همپوشانی دارد و اگر کودکی با کمبود خواب داروهای ADHD دریافت کند، محرک‌ها دریافت خواب مورد نیاز را مشکل‌تر هم می‌کنند.
آنالیزها نشان دادند که میزان خواب کمتر، رفتار خطرناک حین رانندگی را افزایش می‌دهد. نسبت به ۸ ساعت خواب، برای ۷ ساعت odds ratio ۱.۱۹، برای ۶ ساعت ۱.۳۷ و برای کمتر از ۶ ساعت ۱.۷۵ بود.
مطالعه یک ارتباط دوز-پاسخ مشابه بین مدت خواب کمتر و مصرف الکل و سایر مواد، رفتارهای جنسی خطرناک، و رفتارهای پرخاشگرانه نشان داد.
قوی‌ترین ارتباط با خلق (احساس غمگینی یا ناامیدی) و آسیب به خود بود.
آن‌ها که کمتر از ۶ ساعت می‌خوابیدند نسبت به کسانی‌که حداقل ۸ ساعت خواب داشتند، ۳ برابر بیش‌تر فکر خودکشی یا برنامه ریزی برای اقدام به خودکشی گزارش کردند وبیش از ۴ برابر اقدام به خودکشی منجر به درمان داشتند. محققین از قدرت همراهی‌ها خصوصا در زمینه‌ی خلق و خودکشی کمی شگفت زده شدند و ذکر می‌کنند که خواب به صورت معنادار با تمام رفتارهای مورد مطالعه مرتبط بوده است. این بررسی نسبت به مطالعات قبلی از اطلاعات گسترده‌تری استفاده کرده، و نتایج بالقوه‌ی متنوع‌تر و اثرات طولانی مدت‌تر کمبود خواب را ارزیابی نموده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که لازم است تلاش برای بهبود عادات خواب و کاهش موانع خواب کافی در این جمعیت بیش‌تر شود. بالینگران باید درباره‌ی عادات خواب، و نیز رژیم غذایی و ورزش با جوانان صحبت کنند. خواب بر تمام جوانب زندگی شما موثر است. از عملکرد آکادمیک و ورزشی گرفته تا خلق.
